Интровертноста се карактеризира со поголема удобност во фокусирање кон своите мисли, чувства отколку кон надворешниот свет. Интровертите повеќе уживаат во време поминато со себе или мал круг пријатели. Сепак, осаменоста може да биде сложено прашање и за интровертите, кои, се разбира, не се имуни.
Зошто интровертите се заглавуваат во јамката на осаменоста
Честопати осаменоста е погрешно сфатена. Поминувањето време сами, не значи автоматски дека се чувствувате осамено. Друга заблуда е дека популарноста и универзалната љубов се противотрови за осаменоста. Ова е штетно верување затоа што ако не успееме да ги постигнеме тие работи, често се случува да се вклучиме во негативен самоговор што прави да се чувствуваме недостојни и депресивни.
Оттука, верувањето „само ако…“ е подеднакво погрешно. Често веруваме и во нешто како „Само кога би имал/а пријатели, би бил/а среќен/а..“ или „Да најдам партнер и се ќе биде како што треба…“. Овие идеи сугерираат дека само пријателството, романтиката или само-подобрувањето се решенијата за осаменоста. Што е делумно точно, но и погрешно на многу начини.
За интровертите се верува дека никогаш не се осамени бидејќи често се прикажуваат како задоволни со изолација. Но, во реалноста тие можат да доживеат осаменост исто како и секој друг. Клучната разлика лежи во тоа како тие наоѓаат енергија и како се справуваат со тоа. Интровертните личности се многу селективни околу тоа со кого го поминуваат времето. Социјалната интеракција полесно може да ги исцрпи интровертите, бидејќи бара од нив да ја трошат нивната резервирана енергија за да се движат кон разговорите и групната динамика.
Еве како интровертите можат да паднат во јамката на осаменоста, инкорпорирајќи го и концептот на генетска предиспозиција:
Интровертите се природно склони кон активности кои им даваат можност да ја „наполнат“ својата енергија. Чувството на осаменост понекогаш е нормално, но кога се случува пречесто може да ги натера да избегнуваат дружење и да ја изгубат способноста да се поврзат со другите. Тие често се плашат од незначајни разговори и претпочитаат подлабока комуникација, па затоа може да се случи да пропуштат квалитетни шанси за дружење и социјална интеракција.
Некои интроверти пак, се вознемируваат во социјални ситуации, што им ја отежнува комуникацијата со другите. Ова е често симптом на социјална анксиозност.
Кога ќе почувствуваат дека другите не ги разбираат, тие би можеле уште повеќе да се повлечат.
На овој начин се засилува социјалната анксиозност или незаинтересираноста за дружење, овековечувајќи го циклусот на изолација и осаменост.
Ослободување од јамката: Стратегии за интроверти
Добрата вест е дека јамката на осаменоста може да се прекине. Еве неколку стратегии што интровертите можат да ги користат за да негуваат значајни врски и да се борат против социјалната изолација:
Прифатете ја моќта на „малите“ интеракции
Не мора да бидете во центарот на забавата. Започнете со мали, намерни интеракции. Отворете разговор со касиерката во супермаркет или шанкерот во кафе барот, придружете се во клуб со одредена тема на интерес/заеднично хоби.
Фокусирајте се на квалитетот пред квантитетот
Како што напоменавме погоре, интровертите ги исполнуваат длабоки врски и пријателства. И оваа е една нивна карактеристика што може да се каже дека е навистина “правилна”. Во ред е и неопходно да се бараат луѓе кои ги делат вашите интереси и вредности. Инвестирајте време и енергија во градењето на овие значајни пријателства.
Планирајте социјални активности, закажете социјални излети, но земете го предвид и времето за себе пред и потоа за да ја наполните вашата социјална батерија.
Предизвикајте го негативниот само-разговор
Препознајте ги и спречете ги негативните мисли за вашата интровертност. И екстровертните личности и интровертите си имаат позитивни и негативни страни. Не значи дека секогаш е подобро да си екстроверт. Вие сте достојни за поврзување со другите, но и вашата потреба за време сам/а со себе е валидна.
Иако не е вообичаено некој фундаментално да се промени од интроверт во екстроверт или обратно, луѓето секако можат да научат да го прилагодуваат своето однесување и да се чувствуваат поудобно во социјалните ситуации. Интровертноста и екстровертноста обично се гледаат како два краја на спектарот, при што повеќето од нас спаѓаат некаде помеѓу, наместо да бидат само едно или друго.
Запомнете: Во ред е да кажете НЕ на социјалните покани, но не дозволувајте стравот или социјалната анксиозност целосно да го контролираат вашиот социјален живот. Стремете се кон рамнотежа што ви овозможува да се поврзете со другите, додека ја почитувате вашата потреба и време за себе.
Вистинската врска започнува внатре
Додека емоционалната поддршка и блискиот круг на пријатели се важни, одговорот на осаменоста не лежи само кај другите луѓе. Ова може да изгледа контраинтуитивно, но тоа е вистина. Клучот за надминување на осаменоста е да развиете силна врска со себе. Оваа основа e пред се’.
Многу луѓе остануваат во нездрави врски само затоа што се плашат од осаменост.
Често осаменоста ја гледаме како неподнослива емоција и подготвени сме да го компромитираме нашето вистинско јас за да стекнеме дури и површни врски и да избегнеме да се чувствуваме сами. Сепак, можеби ќе бидеме осамени дури и во преполни, среќни места.
Она што е важно е сите интроверти да останат свесни за своите прагови за осаменост и дружење – кога поминуваат премногу време сами, а кога се премногу време во друштво. И може да откриете дека овие прагови не се константни. Интровертноста е трајна особина, но нашите потреби може да се зголемат и да опаѓаат според нашите животни околности и потреби. А самите ние сме одговорни за да се прилагодиме и да ја најдеме вистинската рамнотежа…
Терапијата може да биде вредна алатка за управување со социјалната анксиозност и развивање стратегии за градење врски.
Побарај совет или насока од Нина Тасевска
Во нашите заеднички сесии, приоритет ми е да негувам длабоко чувство за поврзаност и доверба, верувајќи дека исцелувањето и растот произлегуваат од вистинската човечка врска. Работам заедно со клиентите за да ги отпакувам основните причини за нивните борби, без разлика дали тие произлегуваат од лични искуства, општествени притисоци или комбинација од двете. Преку сочувствително истражување и размислување, откриваме модели, верувања и механизми за справување кои можат да придонесат за нивната неволја.
Мојата крајна цел како терапевт е да ги поттикнам клиентите да негуваат поголема самосвест, издржливост и емоционална благосостојба.
Ако ви е потребна поддршка, ве поканувам да го направите првиот чекор со пополнување на формуларот подолу.