Кога одбираме романтични партнери засновани на заеднички вредности, взаемна емоционална интимност и потенцијал за личен раст, имаме тенденција да негуваме врски кои се робусни, стабилни и емоционално сигурни.
Паровите кои се борат со незадоволство во нивните односи често пријавуваат зголемена огорченост и тешкотии во ефективно изразување на нивните потреби. Во овие случаи, еден или двајцата партнери може да се чувствуваат како постојано да се погрешно разбрани или понижени. Тие може да изразат загриженост за прекумерна инвазија на личниот простор или автономија од страна на нивниот значаен друг. Од друга страна, може да им биде предизвик да се соочат со сопствените емоции, избирајќи да ја одржат врската на површно ниво за да ги избегнат воочените ризици од емоционална ранливост. Во суштина, овие односи се повеќе склони кон судир и разочарување.
За многумина, ова се сведува на потсвесно избирање партнер чии дисфункционални особини, однесувања или верувања резонираат со оние што им се познати и ги стекнале во нивното детство.
Како нашето минато го обликува нашиот избор на партнер
Изборот на партнер е една од најзначајните животни одлуки. Меѓутоа, понекогаш се наоѓаме себеси постојано склони кон партнери кои се чини дека носат повеќе предизвици отколку среќа во нашите животи. Овој феномен не е невообичаен и го поставува прашањето: Зошто избираме тешки партнери?
Нашите перцепции за љубовта и врските започнуваат уште во нашите рани години, обликувани од сложените емоции и искуства кои сме ги доживеале во детството. Не е изненадување што, како возрасни, бараме партнери кои ги предизвикуваат истите чувства на љубов и поврзаност што ги знаевме како деца. Во текот на детството, ние апсорбираме одредени верувања, начин на размислување и модели на однесување под влијание на лекциите што ги учиме од нашите старатели. Како возрасни, ова рано условување често ги обликува нашите перцепции за тоа што е точно за врските и типот на партнери кон кои сме привлечени.
Ако нашето детство е обележано со хаос, конфликт или емоционално запоставување, може да се навикнеме на дисфункција. Како резултат на тоа, несвесно ќе бараме партнери кои ја рекреираат оваа позната динамика, дури и ако е нездраво.
Копнежот за сложеност
Во нашата потрага по љубов, може да ги занемариме потенцијалните партнери кои не ги предизвикуваат оние сложени емоционални одговори што ги поврзуваме со љубовта. Можеме да сметаме некого како „неинтересен“ или „непривлечен“, кога она што навистина го мислиме е дека тој не го поттикнува емоционалниот интензитет што нам ни е познат во љубовта.
Вообичаените совети честопати сугерираат да ги напуштиме предизвикувачките партнерски релации и да тежнееме кон поздрава врска, но тоа во пракса и не е така едноставно. Не можеме лесно да ги смениме длабоките корени на привлечноста. Наместо да се обидуваме да ги промениме типот на луѓе кои ни се привлечени, можеби некогаш е поконструктивно да се приспособи како реагираме на сложените поединци кои резонираат со нашите минати искуства. На пример:
A: Предизвикувачкo однесување од нашиот партнер: Возвишување на гласот и понижување
Б: “Детски” одговор од наша страна: “Jaс сум идиот и ова е моја вина…”
В: Позрелa реакциja: Јас не се плашам од тебе. Ова е твој проблем и нема потреба да се чувствувам понизно и ниско.
Показатели дека романтичната врска може да биде под влијание на нерешени рани или условувања од детството:
- Динамиката на врската многу наликува на она што е всадено од примарните старатели
- Доминираат површни емотивни врски или ограничени, плитки разговори
- Динамиката на односите ги отсликува искуствата од детството.
- Партнерот ненамерно ги зајакнува или овозможува репризирање на трауми од детството
- Се чини дека едниот партнер бара спас од неговиот значаен друг, или се чувствуваат принудени да го „поправат“ својот партнер
- Чувство на зголемена нервоза и намалена самоувереност во себе и во врската.
- Тенденцијата да се рационализира однесувањето на партнерот или сопствените постапки
- Постојано чувство на исклучување или неусогласеност со партнерот
- Врската е обележана преку заеднички трауми или меѓусебни, нерешени рани од приврзаност.
- На разговорите им недостасува емоционална интимност или значајна длабочина.
- Прекинот на врската предизвикува длабоко вкоренети стравови од напуштање или отфрлање.
- Останувањето во врската доведува до чувство на празнина или депресија.
- Препознавањето на овие знаци може да биде значаен чекор кон решавање и лекување на нерешените прашања и условувања од нашето минато, поттикнувајќи го потенцијалот за поздрави, поисполнети романтични врски во иднина.
Kако реагираме на привлечни партнери
Нашите предизвици во односите често се појавуваат затоа што продолжуваме да одговараме на партнерите на начини што сме ги апсорбирале како деца. На пример, ако сме имале лут родител кој често го кревал својот глас, можеби ќе се чувствуваме виновни кога нашиот партнер ќе се налути. Се враќаме на срамежливо и скромно однесување, како повторно да сме деца. Ова може да доведе до мрчење, самообвинување и огорченост. Алтернативно, ако сме пораснале со ранлив родител, може да ни се привлечни партнери со слични квалитети, само за да бидеме фрустрирани од нивната слабост и нашата улога на грижа.
Премин од детски кон возрасни одговори
Иако можеби нема да можеме да ги промениме нашите вродени модели на привлечност, можеме да научиме да реагираме на посакуваните партнери на позрел и рационален начин. Можеби не секогаш наоѓаме сосема зрел партнер, но секогаш можеме да успеем самите да одговориме на нивните помалку зрели аспекти со поголема зрелост.
Сепак, важно е да се нагласи дека доколку има сериозна злоупотреба во врската, дали е тоа физичка или емоционална, нашата безбедност и благосостојба секогаш треба да бидат на прво место, а заминувањето од ваква релација e првиот чекот што треба да го направиме.
Да се избере доволно добар партнер е најважната одлука што некогаш ќе треба да ја донесеме. За жал, многумина од нас не успеваат да го направат соодветниот избор, не поради неспособност, туку поради емоционални рани.
Најбрзиот, наједноставниот и најненамерниот пристап за саботирање на животот е да влезете во сериозна врска со несоодветна личност. Примарниот фактор што го нарушува нашето расудување е нешто над кое имаме ограничена контрола и ретко имаме можност да го истражиме доволно: нашите искуства од детството. Најзначајниот индикатор за несреќните односи со возрасните е вознемирувачкиот третман што сме го добиле од значајни личности за време на нашите формативни рани години. Нереално е да се очекува дека поединците кои доживеале значително запоставување или понижување во текот на нивното детство ќе направат разумни или успешни избори во нивниот возрасен живот.
Она што е клучно е да признаеме дека нашите инстинкти можеби не секогаш се сигурни водичи за нашето идно задоволство и да побараме помош од мудар и непристрасен професионалец за да ги прегледа и да ни помогне во нашите одлуки.
Побарај совет или насока од Виолета Илиоска
Јас сум тука да ви понудам вредна поддршка и насоки во справувањето со предизвиците наведени во статијата. Ако се најдете во врски кои се карактеризираат со динамика на притискање, нерешени трауми или прашања кои произлегуваат од раното условување, поседувам експертиза да ви помогнам да ги разберете и надминете овие модели.
Со стекнување увид во овие обрасци и разбирање како тие влијаат на вашите моментални врски, можете да започнете да правите позитивни промени и да негувате поздрави врски. Мојата цел е да ве поттикнам со свесност и знаење да се ослободите од деструктивните циклуси и да поттикнете врска кои негува, исполнува и се усогласува со вашите вистински потреби.
Ако имате прашања, грижи или едноставно барате дополнителни насоки, пополнете го формуларот подолу.